Wim Eskens (5-1-1959/21-5-2019)

Ergens in 2006 kwamen een vader en zoon onze rangen vervoegen. Zoon Wouter als wedstrijdpiloot, Wim als ontspannen piloot. Meteen had hij een grote nieuwsgierigheid naar het hoe en waarom van vliegers en het zelf bouwen. Al spoedig stonden Wouter en Wim met zelfbouw vliegers op het strand. Echt bekwame wedstrijdvliegers, maar Wim wou ze altijd nog verbeteren. Ontelbaar zijn de gesprekjes over het hoe en waarom van bepaalde stokken, uitsnedes van zeilen en plaatsing van standoffs (en dan vergeet ik bewust nog een stuk of 10 andere dingen). Altijd bereid om te luisteren naar standpunten, altijd klaar om zijn visie te delen. Ik genoot er van  :-)

Spoedig bleek ook dat het vliegeren wat financiële steun kon gebruiken, daar zorgde Wim dan ook wel voor. Het is dankzij Wim dat we trofees konden uitreiken en de eerste T-shirts en banners konden aankopen.

Ook de korte gesprekken over opvoeden van kinderen, politiek, auto's, internet, nog wel 100 andere onderwerpen... ze leerden ons Wim kennen als iemand die tijd nam om andere standpunten te aanhoren en nooit zijn eigen visie opdrong. Hij had ze wel, een sterke eigen mening, maar hij liet snel iedereen in z'n waarde. Kortom, een pracht van een karakter!

Wim, je zal gemist worden, niet zozeer opvallend, want zo was je niet, maar gewoon omdat je sterk een onderdeel was van het geheel.